Samen (g)aan voor 2021!
“UIT”. Het voelt als lang geleden dat het een ander woord voor “uitgaan” betekende. Naar een concert, theater, restaurant of café. In 2020 ging er die betekenis gaande weg letterlijk “uit”.
In een zonovergoten Alkmaar op de eerste dag van 2021 genieten we met gemengde gevoelens van het Wiener Philharmoniker, dat onder leiding van Riccardo Muti op briljante, maar ook vervreemdende wijze het nieuwe jaar historisch muzikaal inluidt. Verbeeld ik het mij, of is “An die Schöne Blaue Donau” dit jaar nét even beeldender, vloeiender, meer bewogen? Of zijn het mijn hersens die muziek dit jaar anders dan andere jaren interpreteert? Tijdens het concert realiseer ik mij dat we dit jaar gelukkig weer samen zullen zingen. Aan zekerheid grenzende hoopvolle verwachting!
Als er iets is dat 2020 ons eens te meer heeft geleerd, dan is het wel het feit dat niets in het leven zeker is. Daarom hoop ik tevens dat we de talloze verworven wijsheden uit 2020 mee zullen nemen naar de jaren die voor ons liggen. Haal alles uit iedere dag die ons gegeven is. Tel je zegeningen, geniet van de grootse momenten, maar realiseer je dat die alleen maar glans krijgen door alle kleine momenten die daaraan vooraf gingen.
Het is juist de onschatbare waarde van die kleine momenten die ik heb gemist. Ze zijn voor mij veel minder vanzelfsprekend geworden. Een repetitie, per definitie opgebouwd uit fouten maken om te leren en te groeien. Een bijzondere acceptatie en bereidheid tot moeite en inzet om samen iets groters te bereiken.
Ik ervaar altijd weer met mijn koren. Kleurrijke groepen mensen, allen met een enorme eigen ervaring in het leven, maar op een vast klein momenten in de week steeds weer heel even verbonden met elkaar door hetzelfde doel. Verbonden in de wetenschap dat je alleen samen verder komt. Dat zit niet alleen in de techniek van het repeteren. Het zijn ook de begroetingen bij binnenkomst en het afscheid bij vertrek. Het contact in berichtjes en mailtjes tussendoor. En zelfs in de spanningsboogdoorbrekende opmerkingen tijdens een repetitie, meestal hulpvaardig bedoeld, soms liefdevol opbouwend ervaren, soms ook als irritatie geïnterpreteerd, maar uiteindelijk altijd bijdragend aan de groei van het grotere samen. De bereidheid om met elkaar de onderlinge verbinding te laten groeien.
Maar veel belangrijker is je te realiseren dat al die elementen ook weer een onderdeel zijn van kleine momenten om aan iets nóg groters bij te dragen: glans en verdieping van je leven. Investeren in een koor om persoonlijk te groeien. Investeren in je persoonlijke groei om als relatie te groeien en de maatschappij te voeden.
Aandacht voor de kleine momenten als krachtig fundament voor onze kwetsbare samenleving.
Nooit eerder heb ik me zo gerealiseerd waarom ieder van mijn koren -ongeacht grootte of niveau- zo belangrijk voor mij wa. Tot het abrupt wegviel en stilte heerste. Wij zijn privé in de gelukkige omstandigheid dat de wegvallende inkomsten uit mijn professionele activiteiten als koordirigent opgevangen zijn door andere inkomsten. Ik ken collega’s die het heel veel zwaarder hebben. Maar misschien ervaar ik juist daarom wel zo sterk dat de leegte die ik in deze bijzondere tijd ervaar helemaal niets te maken heeft met financiële (on)zekerheden. Het is een puur gemis van de verrijkende verbinding met muziek als middel. Het maakt mij tot wie ik ben en ik ervaar het als een voorrecht dat muziek zo’n wezenlijk deel van mijn leven is.
Juist dát bewustzijn en inzicht is voor mij de grote winst van een jaar dat we nog heel lang zullen heugen als een van de mijlpalen in uitrollende geschiedenis. Ik sluit graag af met de woorden die Riccardo Muti zojuist uitsprak na afloop van het Nieuwjaarsconcert van de Wiener Philharmoniker: “Muziek is een missie die de samenleving beter maakt”.
Ik kijk er naar uit om in het jaar dat voor ons ligt schakelaar voor schakelaar weer op “AAN” te kunnen zetten. Elkaar weer zien met het vooruitzicht dat we talloze knuffels, contact en verbinding met elkaar -fysiek, emotioneel én muzikaal- in gaan halen.
Eindelijk weer samen kunnen zingen (hou GO! Opera, Vocaal Verhaal en Vestival Vocaal in de gaten!). Samen kunnen koken (hou BBQ 52 – The Cooking Conductor in de gaten!). Samen kunnen leven!
Tot die tijd: wees je bewust van alle kleine momenten die we ook dan weer met ons mee zullen nemen.
Gelukkig Nieuwjaar!
Roy Voogd
Post Scriptum
De volledige tekst van de Nieuwjaarsboodschap van Riccardo Muti was:
“Musicians have flowers in their weapons, that is hope, joy, peace, brotherhood and love with a capital L. Music is not just entertainment and a profession, but a MISSION to make society better. Health is the most important thing but also the health of the mind, and music helps. A message to politicians: consider culture always as one of the primary elements to have a better society and we can hope for a better year.”
Ik sluit mij daar volledig bij AAN!
